Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1-5

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Ostatnią ósemką l.r. jest w Wf (→Wn1Wn2) seksta H1-Gis w t. 1 i septyma A1-Gis w t. 5. Porównanie z pozostałymi źródłami partii orkiestry – Wfork (→Wnork), a także RFrork – dowodzi pomyłek sztycharza Wf. Prawidłowy tekst – oktawa Gis1-Gis w obu miejscach – wprowadzono w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 7

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Drobna ćwierćnuta w Wf

Przednutka przekreślona w Wn

chorągiewka i kreseczka

Drobna ósemka w Wa

tylko chorągiewka

..

Autentyczność przednutki w postaci drobnej ćwierćnuty budzi tu poważne wątpliwości – w partii I fletu Wfork (→Wnork) występuje w tym miejscu drobna ósemka. Omawianą pisownię uznano za błąd już w Wn i Wa, przy czym obie wprowadzone formy przednutek można uznać za potencjalnie zgodne z pisownią [A]. W tekście głównym przyjmujemy najczęściej stosowane przez Chopina przekreślone ósemki.

Patrz cz. I, t. 250.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 23

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Wskutek zbyt wczesnego rozpoczęcia przenośnika oktawowego użytego do zapisu 1. połowy następnego taktu ostatnią szesnastką jest w Wf omyłkowo fis4. Błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 54

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1Wn2) przenośnik oktawowy rozpoczyna się dopiero w następnym takcie. Oczywisty błąd poprawiono w Wa od razu, ale w Wn dopiero w drugim wydaniu (Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 72-73

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Odwrócony akcent długi w t. 72 w Wf

!!!   miniat: t. 72-73, tylko górna 5-linia – na wzór war_66                     EZnieU = akc. dł. odwrócony w 72

​​​​​​​ w t. 72 w Wn1 (→Wn2)

EZnieU2 tylko 72

2 odwrócone akcenty w Wa

EZnieU1 

​​​​​​​ w t. 73 w Wn3

EZnieU2 tylko 73

2 akcenty proponowane przez redakcję

EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU3

..

Odwrócony akcent w Wf (→Wa) to prawdopodobnie błąd sztycharza, na co wskazuje zwykły akcent w analogicznym t. 300. W tekście głównym podajemy więc akcent w tym i następnym takcie, tak jak to Chopin oznaczył w t. 300-301. Inna możliwość to niedokładne umiejscowienie widełek ​​​​​​​ w 1. połowie taktu – widełki takie znajdują się (w t. 72 i 73) w partii I klarnetu Wfork (→Wnork). Interpretacja znaku w Wn1 (→Wn2), graficznie bliska wersji Wf, jest jednak sprzeczna z realnym brzmieniem orkiestry, w której najpełniejszą obsadę ma akord w połowie taktu. Niezgodność tę próbowano złagodzić w Wn3, przenosząc znak do t. 73, gdzie stanowi jakby wstęp do autentycznego cresc. w t. 74.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku